The Blue Dane groeit met een snelheid hijzelf niet kan bevatten. Elke
morgen zijn de 4 dingen die onder zijn lijf bungelen een paar
centimeters langer, soms 10 tegelijk. Resultaat: hij waggelt, hij
zwabbert, hij glijdt uit, hij zijgt languit neer, hij botst tegen benen
van mensen, vooral die van de mamapoes.
Laatst in het
hondenpark, bij het rennen achter een maatje, dook hij onder een bank.
Dat deed hij vaker. Nu stootte hij hard zijn schouders, hij kwam er niet
door. Hij bleef het een tijdje proberen, met ongeloof over de situatie. Hij besefte met enige paniek:
DE DINGEN KRIMPEN!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten